Bl. 341rb

WJſzer got diner gnade ich be=
gere/ Sende von dem hemele
eÿnē engel czu mir her Daz ich
mÿt jnnekeÿt eyn büch n mache
Von deme angeſichte herre got vol
ſpreche v vol ſingē wÿ es von
jeruſalem alda czu rome ging vd
quā Vnd wÿ es dem kranckē key=
ſere Alle ſine ſüche benam
vronica ſinen ich dez buches ſtam
Ane gotis hulffe in kan ichs ſelbir
nicht vol brenge/ Jn ſime namē
hebe ich dit buch al hÿ an wer
es myt innekeyt hort her ſy wyp
adir man Deme kan an dē tage
keyn vbele beſtan / Alreſt hebit ſich
dit búch in gotl namē an
Hie vor eÿn keÿſer gewalticli=
chin romer ſey Czu rÿſzin vd
czu vallē ſint alle ſine palas / Man
ſehet dor inne wachzē neſzeln v
gras Sin venſterwerg daz iſt vor
ſtort czu brochin vnd czu ryſzen gar
Des keyſers namē waz titus
genāt Eme dintē konge vd
forſtē Eme waz alle dy werlt
bekāt Noch dor wordin eme die
namē bekāt Daz ir ſult wyſzin her
hatte eȳ ſuche / dy konde eme nÿmāt
gebuſze. Czwelff meiſter dy warē
alle an eme vor zwyfelt gar Die
ſüche hatte her getragē wol vir vd
zwenczig iar ouch waz her vor
fult jnnewendig yme libe /vd
lam daz ſage ich uch vor war An
henden vd an fuſzen / Jn heidin=
landē wart vor koufft / eȳ mait
[]

Bl. 341va

ene wart gebracht zczu rome als
vns die ſchrifft ſait Dy rome^ hatē
ſie me fromde mere gefragit
wy ez ſtūde in der iuden lande
Die mait ſpracht ich ſage uch daz
ich wyſz Mich fing eyn heide
vd brochte mich in eynē krys
// got eyme edeln romer in ſin
hercz geſante Daz h^ mich koufft
myt kouftmanſchacz // he ſprach
vor mait nu ſagit vns vort waz
hat ir do gehort Dez betē wir
uch Daz ez den kranckē keyſer
loſzet wyſzin weder wy lange
wort ir do v wan komet ir her
// got gab vd hat eynē meiſt^ dar
geſant Man ſprycht her ſy kōmē
von krychen land wen her an
roret med ſyner hand jſt her
ſiech her wirt geſūt waz ſuche
her hat uff erdē ouch sait man
dort daz ius ſy der gebūdigite
name ſin / pilat9 ſprach her wer
kōmē üwir rin her kan vs lut^
waſzer machen win her iſt lang
wol ſpricht ſin md oüch hat
her gde geberde czu allïr ſtūt
ouch ſprich man dort daz ius ſÿ
ſin gebūdigite namē ſin[?] Der wor=
heyt wyl ich nicht loſzen vor
drocket Eyn teyl der iudē haldē
en vor got Dy ander eȳ teyl haldin
uff en erē ſpot Dy dritin findin
erē ſalſen rad wÿ ſÿ en mogit
von ſyme leb brengen Der [ka]
krancke keÿſer dyſze rede vor
vor nam / uff ſinē botte do her
lag beyde ſich vd lam wÿ

Bl. 341vb

ſchrire h^ rod von allin ſinē furſtē
nam wan h^ hatte ſtete by eme daz
beſte getan Dy beſtin rome^ alle
ſprochin waz gebitit ir edeler key=
ſer Addir waz iſt uwirz herczen
ger Phyloriā ſprach iſt ez uwir
wille laſzet vns wyſzin uwirn
ſin [*] Sege den herrē dinē müt
wy vns der rad lere we^ betr[⟨u⟩]bin
vns me dinē ſiechtū ſere Daz
dy zwelff meiſt^ alle an dir vor
[ta*] czagit ſint vnd dir myt erē
kūſtē abe ſtā Dez ſint dir keyſer
alle dine mā vrouwe vnd kint
herre vor nym dy rome^ alle ge
gemeyne Der krancke keyſer
dẏ rede vor nam uff ſyme bette
da h^ lag vnd ſprach ich clage
uch alle gemeyne myne nod
Daz mich alle tage wyl totin mẏn
ſelbis blud vd mich nicht czu eme
neme wil g^ reÿne tod Der ſprach
ach [⟨v⟩] myner groſzin ſwe^ Do ſprach
der edeler furſte phylorian wir
wyſzin eynē mā d^ iſt in ſinē kūſtē
alzo wol geton / bedorftu ſin uff
eynē tag her ſal kōmē h^ wiltu
en hab h[a⟨er⟩] mag dir wol wer=
der Dẏ ich mag ſichen [⟨ge⟩] adir ſte
adir gerytin wo ich en [vine] vinde
Jch wil en betin v flen Daz her
mir keyn^ bete vor ſagit waz ich
en uff erdin betin Der keyſzer ſprach
ach phyloriā tuſtu daz Dez magiſtu
v dy dinē deſtu baz Daz ſw^e ich bÿ
myn^ kronē ſal ich leb v dinē
kinder alle Phyloriā nem mẏt
dir ſilber v gult / nym edele
geſteȳne v dor czu rïchin ſalt
Tret in eȳ ſcheyff nym myt dir alz
daz du wilt / ros phert ſidin
[]

Bl. 342ra

waz du wẏlt [myt] in richer
phand wiltu hinē czÿ in d^
iudin land vindiſtu den mei=
ſt^ do ſo brenge en [her] myt
ern her Du ſalt eme alcz
gut gebe noch ſinez herczē
gere jſt ymād in dem lande
der da wider en ſẏ wergke
eme ſrede by halſe vd bÿ
hēden jſt he got ſo ſaltu en
ane betin lan Du ſalt gebitin
phaffen hern frouwē v allin
man / daz man ſy eme vnd^tan
. uff daz h^ ſich hy genedigclichē
ubir [v]ns dir barme Phÿ=
loriā vor nẏm dyſze rede gar
ebē myt groſzim ſchacze /
ſaltu en begen hat vor[dn]
dinet den tod dor[cg] ſynē
willē ſaltu en loſin len
Daz ſaltu gebitin glich dem
richin n dem armē uff daz
d he uns len mache rech
Phyloriā du ſalt den iudē
ſage daz iſt ymād in dē lan=
de der uff en trage haſz
ſo ſaltu von vnſzir wegin
vor mogin daz Daz du en
vor tribiſt myt allin ſyme
geſlechte // Phyloriā trat
in eȳ ſchyff v vor von dan
her hatte vnd^ ſyme [ba]
baner mer wan ſechczig
furſt hern v ere man
Dy eme alle von dez keyſzir
wegin warn vnd^tan Dez
for h^ uff daz waſzir vort
obir dez tybirs ende v h^
waz uff d^ reyſe wol eȳ gan=
ſtes iar Eynē winder v
eȳ ſūmer daz iſt war so

Bl. 342rb

lange daz her mÿt ſÿne volke kam
aldar Ccu jerhuſalem dor warff
her ſynē angkir vfz dyff in dez
meres grūt ſy richtin czu vd wul=
den farē czu lande uff ſtagketē
ſÿ dez keyſzerz baner v wuldē
farē czu jheruſalem v alle [kōmē]
myt geſūdem libe komē dar Dez
wordin dy iudin alle gewar vor
leydē rouftin ſy uſz bart n har
wip v kint er leyt waz groſz Sy
wūdē ir hēde de iudē warn ſnelle
v nicht trege wy ſchyre ſy botin ſātin
in jheruſalem d^ tag waz heyllig
vnd her dẏ iudē warē alle da heyme
De bote ryff dez keyſzerz baner
iſt kōmen czu lande Dy iudē hattē
alle vor gehort Daz dy rome^ wuldē
habē ir erē vorſtort Dez wordē
ſy in erem herczē ſere beſweret
Du pilat9 daz vor nam ſyn hercz
quā in ſwe^ Sy richtin czu alle myt
ſo groſzen ere Dy iudē liſzin alle
ere ding vnder weygin Met eym
groſzin geſange gingin ſy de hern
czu in kegin So lange daz ſchar mochte
der andern begegin Sy ryffin alle
wÿp v man wil kom ir romiſzin
hern lobeſam Phyloriā dangke
pilato mÿt czuchticlichin wortin
her ſprach czu eme wir dangkē
ufz d^ moſzen ſere daz wir hy ſint
Jch bin geweſt eȳ ganſzes gar uff
diſzir reyſe Pilat9 ſprach da wir
daz vor nomē daz dez keyſzerz botin
warn zu lande kōmē Daz ſprach
wir ſullē ſin habe gutin fromē
[]

Bl. 342va

wip v kint daz iſt allez Dy wyttewē
v dÿ weẏſzin ouch frouwe ich mich
der libē mere Jch habe gerichtig
funczig gar in dir ſtat v in diſzim
lande Daz noch nẏmer dez key=
ſzerz rad czu vns kan alzo ir mit
libe bÿ myr get daz mir lip Daz
uch d^ wint hat geſant czu vns
al her Phyloriā fortē ſy da uff
dez kayſzerz ſal Dy iudē v dy heidē
dy hattē eȳ groſzē ſchal Daz ſo lute
ubir die ſtat erhal Si dintē yme
yn alzo groſzer nod So recht keÿ=
ſerlichē Si ſacztē en uff dy kuſzē
Daz waz uff eȳ baldekin Si tru=
gē eme vor granat v blanckē
win Eȳ guldē beckē daz waz vol
d^ edeln vingerlin Si warn alle
von glde rod v von geſteȳne rich
Phyloriā uff dē ſtole ſaz v gedochte
wy he dez keyſzerz botſchafft wyl=
ichin an vor eme ſtūdē iudē v
heidē tuſent man myt guldē
gorteln / ouch ſtūt vor eme dez
keyſzerz uff gerichte fan Si muſt
du waz her gebot ouch bryffe myt
eme brochtin / Phyloriā nā pilatū
bÿ d^ hāt weÿſt worūme mich
d^ keyſzer hat uſz geſanŧ Daz wir
kūmē ſint in diſze frōmede land
Si heyſzin vns czy v heyſzin vns
dez myt nichte lan wir ſuldē
eynē wyſzin meiſt^ met vns
brengē d^ ſẏ h^ komē h^ kan vſz
lut^ waſzer machē win reynē
h^ kan alle ſuche vor tribē vd
daz myt wortē ſlecht he kan
dy totin machē leb v dy krōmē
recht ouch [ſpir] ſpricht man dort
daz ies [⟨genāt ſy⟩] d^ gebūdigite namē ſyn

Bl. 342vb

wo finde dē ich daz ſage mir ſo
wel ich uch allē in groſzir libe
Dez keÿſzerz hulde gen pilat9
her ſchrag v kam in groſzir
no[ch⟨t⟩]t vor jūmer wart h^ bleẏch
vor ſchemede wart rod v von
leydē not h^ ſprach myn edeler
furſte d^ man iſt tod Vor war
ſage ich daz v neme ez uff myne
truwe Phyloriā d^ edeler h^re
h^ſcharg her ſaz v ſach pilatū
alzo vin[⟨t⟩]lichin an h^ ſprach ſo wy
muchte ſterb alzo eȳ behēder
man / uff en ſo warff h^ ſynē hacz
wy múchte alzo eȳ behēder
man d^ ſtern Der dy totin machte
leb v dy lamē macht gēde
v dē blindē ir geſichte gebe
pilat9 vor nym dyſze rede gar
eben Daz du mich ſalt beſcheydē
baz Daz gerichte iſt nicht din erbe
pilat9 d^ ſchrey hort ir hern ubir
al Dy ſich geſamet ſint in diſzie
keyſzerz ſal Der h^re clagit
mir vnſzis hern dez keyſzerz
[l] quale ouch fragit h^ mich me
eynē mā Der ſÿ hẏ in dē iudē
lande Dez habe ich en bericht
in korczer frÿs Daz der ſelbe mā
al hẏ ir ſtorb iſt Daz iſt an eme
wor h^ hatte ſcharffe liſt Dÿ
kūſt dẏ *[?] an eme trog dẏ waz
gar māniche[⟨r⟩]ley von ſyme tode
wil ich nicht wyſzin h^ furſte
fragit ir dÿ iuden do Cēturi9
ānas Cayffas dy warn alle bẏ
ſyme tode na Do h^ ſtarp habe
ich vor namē vor leyde dy
dy ſteȳne uff reſzen Der furſt
[]

Bl. 343ra

ſprach ich habe pilatū diſz gefrag[⟨t⟩]
n bete ich uch daz ir mir dy gan=
czen warheyt ſage / ouch habe ich
eme [d] vnſzis hern dez keyſzerz
not geclagit Daz clage ich uch
allin wan daz ir mir helffet
[g] kerē Dez keyſzerz daz iſt alhẏ
eȳ meiſt^ wonet er ferre edir
no hy bÿ n ſagit alle my al
wẏ ez me den meiſt^ ſẏ da tud
ir mir libe an v üwir me rech=
hern Sīt ich noch eme her ben
kōmē vinde ich en ſo brenge ich e
en hen dort mẏt erē brenge
ich en hen myt eren So get
alle uwir ere vort brenge ich
ſin abir nicht So forchte ich daz
alle uwir e^ wirt vor ſtoret
wip v mā v alle kint Dy
nemē ſin keynē fromē Der
iudē trat h^ fr d^ byſchoff
kayfas v ſprach pilot9 richt^
worvme rediſtu daz Daz wir iudē
ſullē vnſn^ haz uff den ſelbin
mā han geleÿt Dez wil ich dich
abir zaigē groſze gewalt tuſtu vns
vor diſzim furſtin alhÿ tag vd
nach vnd alle ſtūde ÿe v ÿe
io waz io ſtete din rad da bÿ Er
furſtē daz ſÿ uch geſeẏt Dy ſchult
iſt ſin eygen mich wole daz ich
daz hortte v ſ[pr]ach her were gotl
kint Alzo her met dem mūde
ſprach v her doch ſtet[l]ichin
vnſz [fire] brach Daz habe ich gar
dicke geclaigit Daz hilt her als
vor nichte Annas d^ alde ſprach
uff dy ſelbin fart / mich wūdert
ſere wo jus hate dy ſwarczen
kunſt gelart / h^ hattē vns mer

Bl. 343rb

wan halb bekoret Mitt ſwarczer
kūſt tat h^ daz Dor zu met kokoleẏge
Jch kante ſinē vat^ der waz eȳ czȳ=
mermā v ſin mter dy vns alle
hy me lon ſpan ouch laz h^ ſelbir
ſpene als ich gedenckē kan // Den
ſiner kūſt waz h^ eȳ h^re v d^
nygmacia Mich abir wundert ſiner
ſcharffin liſt / her waz eȳ meiſt^ v
kūde daz geſt^ne geſehen h^ wuſte
waz von anebegïnē waz geſchen
ouch kūde h^ vnſzin heÿmelichē rad
vor ſpeen wÿſe v wort v alle
grūde der herczē h^ vil wol wuſtu
CEnturi9 d^ ritt^ ſtūt do by v
ſprach wult irz wyſzin ir hern
wy ez do me ſÿ Der ſelbe man
d^ gab dez keyſzerz zcal frÿ Eyne
mūcze dy h^ gebot Daz man ſẏ dem
keyſzer ſulde gen wy warē alle
mit ſenden ougen blint / her ſprach
h^ we^ gotl kint waz h^ doch hatte
gewalt d^ ſt^ne woge v wint
dez qwam h^ in groſze nod daz eme
an ſin leb ging pilat9 ich dencke
daz du ſprecheſt dar wir in d^
ſynoge warē v du vns zu ſamene
met eym iage horne / iagetes
dez wuſtu nicht liſt me d
dich an eme gereche mogeſt
Der furſte ſprach ich ſage uch
rede dÿ ſint gar ſlecht h^ ſy
kōnig furſte ritt^ addir knecht
daz nymāt dorſte teÿlen loſzen
vor eym gotlichin rechte daz mā
alzo lïchte Eynē gutē mā / ſolde
vor tern an ſchult *[?] ir iudē
[]

Bl. 343va

Jr iuden ir wert alle recht blen
hettet ir dem keyſzer uwir ſache ge^
ſchren waz d^ ſelbe mā vor uwir
ogē hette getren So in dorfft mā
uch v uwir kint so endelichin nicht
vor trin pilat9 ſprach dez wil ich
mich in ſchulde Dy gemeÿne jūg
v alt [⟨dy⟩] ryffin ir hern horet vns
noch baz pilat9 da h^ ubir m daz
gerichte ſaz h^ ſprach ich mag
dich loſzin leb adir todin horſtu daz
h^ liz en ſere met priczen ſlon/s
nicht ſprechen wulde Der furſte
pilat9 da haſt wole gehort daz
mā dich ubir zugit ſaliche wort
Daz du vor hangē haſt dē vnge=
wēgkē mort Dez ſaltu hute an
diſzim tage dez keyſerz gefangē
ſy Jr rome^ alle nemet pilatū
geuangē / czuhāt leget eme me
ſyne beyne ſtargke iſſern bant
bindet en faſte myt ſyme halſe an
dez ſchyffez want Do hen do en
den lichenā hat beḡbē Dor noch
ſal mich der lange wer breng[⟨t⟩]
mich do ich en vindē mag Der
wyſz mich endelichin czuder ſtat
Dem wil ich zu lone gen hūdert
phūt ouch ſal h^ noch diſzir ſtūt
Dez keyſerz hulde han Dy wile
her mer mag gelen Joſep
v michademi9 dy ſprocn beẏde
alſuſt wil edeler furſt gehabit
uch wole v ſyt fro wir wol
uch hute met libe brengen aldar
Do wir dē gebūdigitē lichenam
begb han Met wird v myt groſzin
erē wir begrob en in czindal zü
der ſelb ſtūt oley ſalb koufftē

Bl. 343vb

wir mer wan vor hūdert phūt
wir begron en dez andir nachtl
uff dar ſtūt Daz ſagin wole ritt^
ane ſÿ in kūdē eme dez nicht h^
were Sint h^ iſt werlich met
gewalt iſt hirſtādē her hp uff
ſine hāt h^ gap en eȳ czeygin ſy
ſogin en wole Si kūndē eȳ [l]
glet nicht geregin h^ ging in
wechg h^ drog eȳ fane in ſynē
beyd hēden / [Lo] Lucas v
cleofas dẏ beczugit met in and^
daz wir wyſzin werlich herre
daz her by vns was jn eym
gadin h^ vns fāt Dy tore worn
beſloſzen alle oüch ging her
werlichin uff eẏm wege zu
Emaus wir wor ouch domete
gar drege von ſyner martel
h^ uns rede plag Do wart vns
hercz gar ſere in [pl] brāt wir
botin en daz h^ by vns wulde
blin h^ bleẏb by vns v nā
daz brot in dẏ hāt h^ gebūdigite
v brach ez da wart h^ vns
bekāt vor vnſzin ougē h^ vns
ſicherlichin vor ſwant Daz wir
uch in truwē alle ſam jr furſtē
wuldet noch mer h^ worē lude
von gallilee Dy ſagin en z
hēmel farē an wint Daz en
dy wulkē uff namē [fint] v
czogin en in dy h ſint Der ēgel
von dem hēmel qwam dor czu hāt
v ſprach ir mā von galilee
waz iſt üwir ſtāt Daz ir vff ſehet
in den hēmel alle ſamt wir hab
genomē daz allir truſzte phāt
daz uch alle hat hir loſt von dez
tufels bandē nod Do ſchuff her
ſniē fromē Den tufeln hatte h^
alle er gewalt benomē Daz iſt
war ab ir vns dez geloubet
[]

Bl. 344ra

Von ſyner heneferte[?] her iſt ouch
czu der helle kōmē daz beſt daz ī
der helle waz Dez hat h^ ſy
berobet vorbaz Der furſte reẏs
ſin gewant [⟨v⟩] wart eme gar czorn he
ſprach owe daz ich ye wart geborn
ſal ich myne lange reÿſze alzo
vor liſze daz muſze ich mer gote
clage in dē obirſtē trone he ſprach
owe daz mich myn muter ye gebar
nü bin ich [h] lenger uſze geweſt wā
eȳ gar nu tar ich met libe wed^[?]
kōmē dar ſal ich alzo vor terbin lan
Dez edeln riches krone dez muſze
ich cleygelichin in dē hēmel ſchrÿe
Daz ir iudē hat vor terbit den
reynē v uch dÿ rome^ alle met
ganczem t[⟨u⟩]wē meynē h^ noch ubir
tuſent gar ſult irz weynē er alle
dy von adam ſtāme ſint dy eÿgin
vnd dy frōmed lagin9 d^ blinde
ritt^ der da ſehen wart Der ſprach
ir furſtē ich wil ch brengē uff
eynē fart / Jch weÿs eȳ wÿſe
wẏp Dẏ edeler art Dÿ hat eȳ tüch
da ſtet vnſzis hern angeſichte an
daz han ich beſehen by er zu mach=
ir ſtūt Sÿ gebis h^re nïcht me
eȳ land v me tuſent phūt oüch[?]
wer ez ane ſehet iſt her ſich h^
wirt geſūt wel ſẏ dẏrs herre nicht
g^ne loſzen do nȳmes er io [⟨myt⟩] nichte
wyltu herre ich wẏl er botin ſēde
ouch bete ich dich vor daz daſtü
ir tuſen keynē gewalt Es had
dy rechte forme v ſine geſtalt
gegloube mir ez een hat nẏ men[⟨ſ⟩]che
hant gemacht Du ſalz ir io mÿt
nichte neme v domede phēde

Bl. 344rb

her ſprach loẏgin9 ich dancke dir gutir
mere laz dy frouwē ſnelle vor vns
kōmē her jch wel w^lichē ir ſulle
alle dine ger ich wel an ir thū
keyne gewalt dez gebe ich dir mÿne
trüwe wẏ ſnelle word d^ ſnellē
botin vſz geſant Man hiz dÿ frouwē
kōmē alczühāt // Fronica waz dy
edele frouwe genāt da ſy d^ furſte
ane ſach sin[?] froude wart nüwe
Diſze rede begūde he zu er ſprechē
her ſprach vronica myr hat geſeyt
eȳ edeln mā jr hat eȳ tuch da ſtet
vnſzis hern antlichze an da gebit
mir ab ich ez vor dinē kan Daz wel
ich uch genÿſzin lan Met allin uwirn
frundē fronica erſchrack v kam
in erbeẏt da h^ ſy bat da wart nẏ
ſoleÿde ſy loẏckente ſÿn Abir der
gantczē warheÿt ſy ny uor meyt
Der furſte ſprach nu geſchach mẏ
nÿ ſo leyde [fo] fronica vor nem d
vnſe rede eb jch mag dich totin
wel dich adir loſzin leb wiltu mir
met nichte daz ſelbe kleynote gein
So ſalt dich an diſzim tage mir ſelbir
gefangē gen Si ſprach ich wil da bÿ
er ſtern Jch weis wol daz got myn
ſchepfar iſt mẏr daz uff dinē trüwē
Dez machte ich w^lich nicht eȳ har
jch wel ez behalde bis daz ich kōme
in mÿn grab Jch habe nich vor zcegē
gar Dy lant lude v ouch daz Erbe
Der furſte ſprach fronica gloube mir
allis daz ich dir globe daz wil ich
hald dir ich wel uch beyde breng
dor in grozer ere dẏ da ye gewart
an geleẏt / den jſrahelſchē ge
[]

Bl. 344va

ſlechte h^ ſprach vronica nym met *ir[?]
daz ſelbe phāt / mache dich bereyt ln[?]
zu forne in daz lāt jch wel brengē
in allir beſte lāt fronica bis gemeẏt
dïr ſullē dine ritt^ vnde knechte uff
ich daz antlicze vnſzes hern brenge
zulande d^ h^re ſpracht fronica ich
wil dir ſagin wiltu zeyn dor me
ſaltu nymādez frag Mache dich be
reyt zcuch mÿt myr v machez
nicht lang fronica ſprach h^re ich
thū dir ſorgē b[a⟨⟩]z wullē v barfus
Mit allem dime volke ſaltu ez to=
genelichin en phan met zuchtē v
met werd der ſprach daz geſchet
ouch alleczuhāt we ſnelle word
wel d^ fer[g⟨di⟩]gē botē vſz geſant ſo
weyt d^ ſtat uſz allē torē uff daz
lant dy iudē v dẏ heidē dy komē
dor cz roſze v czu pherde Si czogē
da nÿder mÿt kerczē v ouch myt
ge ſange / ſi hattē daz tuch in eyner
ladē in deme ſtro / da ez d^ h^re vor
nam h^ wart gar fro / nu mogit
ir horē wy her czu ſyme Volke
ſpracht Jr mā bewaret uch vor
gedrange v ir rome^ alle gemeyē
dy iudē met dē heidē daz huſz al=
me berungē Met erē ſtȳmē daz
keȳ eȳ ander ſungē dy eȳ ſchar dy
ſang aÿos dy ander ſchar met lut^
ſtȳme ſungē otheos dÿ wÿbeſ namē
gemeẏnlich yſchÿras der gancze
houffe ſang Anathat9 Eleÿſon ÿmas
*[?] Si be zceigetes in alzo groſzin erē
vd daz tuch waz werckelin v
dor zu wẏſz der furſte leyte dor zu

Bl. 344vb

alle ſẏnē fleÿs her vil nyder zu
der erd krucze wis v ſprach
nu got gnade mir myn ſcheffer
v myn liber h^re her liez gebitē
daz ſẏ tratē von den phern[?] v
vallet nÿder vff uwir knẏ czuder
erd jr ſullet an ruffē v an betē
den vil wirdig Den ir hat myt
alzo groſzer gewalt gar liſterlichin
vor terbit Fronica nā in er beyde
hēde daz tuch met grozē erē ſie
ez czudem ſchiffe tragē Phÿloriā
gab den iuden eynē flch v
ſpracht ir íuden ïūg vnd alt ir
alle dor me ſterbin muſt pilatū
nā h^ geuangē in eÿner ketin
vort mā en alzo eynē hūt vor
ſweret waz eme dy naſe v d^ mūt
he liz en tẏff lygē in ſchiffes krūt
der fürſte geſente dy iudē vd
ſchyt von dan h^ nam[?] met eme
dy ſynē willē hattē getan longin9
v dÿ edele froüwe fronica h^
fr bẏs an den achtē tag zu der
tẏber ſy da qwamē / dy tyber fr
h^ ferre uff von d^ ſtat daz her met
dẏ ſẏnē alerſt zu lande trat n
mogit ir horē wy herre her ſin
goſinde bat [dy ſy][?] daz ſÿ dÿ frouwē
Erlichin ſullē in ere huſere [*]eme
nu hort wẏ her ſprach zu d^ vil
herē fronica got hat erfullet
vnſe ger daz wir myt frouden ſint
komē obir mer v vns d^ wint
myt geſundem libe hat gebracht
al her blÿp alhẏ ich wel uch
enphan mit herſchafft v mit
[]

Bl. 345ra

groſzin erē phyloriā d^ botē vſz
ſante v liz de romern wyſzin v
thū kund wy daz her wyder kōmē
w^e uſz frōmede lant dy romer
word alle fro ſy trottē vs met
ſchalle dy gemeyne jung v alt
der gancze rad dy furtē durch dÿ
ſtat alzo lange daz h^ uff dy feſte
trat h^ karte ſich me v ſpracht
/ich dancke uch rome^ /all da trat
h^ vor den keẏſzer alzo lind ſin
blot wart ſwarcz / da he dē keyſzer
ane ſach / met ſuſzē ſenften wortē
daz he czu eme ſprach / ach edel^ key=
ſer mir iſt leyt uwir groz vnge=
mach / dez frouwe ich mich v bin
ſin fro / daz ich uch lebēde vinde /
d^ keẏſzer warff uff ſyne ougē v
ſach en an v ſpracht / biſtu ez icht
der alde rad philoi^ā / eya bo biſtu
ſo lange geweſt met dinē man
daz iſt mir noch dir geweſt ſo rechte
bange phyloi^ā ſprach h^re daz iſt
mir von herczē leit / ich habe uff
diſſzir reyſe gehat groz erbeit / ich
neme nicht alles gut d^ werlt
daz ich eyne ſoliche reyſe v w^e
ouch vſze alzo lange Der keyſer
ſpracht biſtu geſūt komē zu lande
adir haſtu keynē ſchadin da gena=
haſtu er fullēt vns ger b
giſtu den selb meiſt^ met dir al h^
neȳ ich liber herre ich fragite me
en / ſy ſeytē mir h^ w^e tod pilat9
met dē iudē valſchē rate hab
en getotet der keẏſer ſprach ſage
mir liber furſte phyloriā / wy haſtu

Bl. 345rb

vor nomē waz hat h^ dē iudē zü
leide getan daz ſy vor terbit han
den gutē mā / ſage an [waz] welich
waz ſin ſchuld adir waz hat ſy dor
zu genodiget herre andirs nicht
wan ſyne gute lere phyloriā wẏ
haſtu vor namē wannē ſt dy ſache
me zukōmē daz ſy dē gutin hab
genomē ſin leb h^re dy iudē met
pilat9 rate dy hab en getotet dy
iudē jung [⟨v⟩] alt dy hab ēn getotet
de[n⟨r⟩] keyſzer ſprach ſage an dy ge=
getruwir furſte phyloriā waz
tedeſtu pilato wedir me daz daz
her ſinē haz / uff den gutē mā hatte
ge[w]orffē d^ ſnode v d^ vnreẏne
herre ich hicz pilatū me ſinē lip
ſmede ſtarke ẏſeryne bant Mit
ſime halſe an dez ſchẏffes wāt v
habe en wole bewart v brēgē dir
alhere der keyſzer ſprach waz ſal
mẏ d^ vngetruwe / laz en ſnelle wer=
ffin in dez meres grūt wy mir
ſal ich [my***[?]] nūmer werber
geſūt daz muſz ich mer gete clage
in dē obirſtin ſtrone / ſage liber
furſte phyloriā waz ſint ſine lere
ad^ womede machte he dẏ krankē
lute geſūt adir iſt dir icht wordē
dort kūt kannſtu mir icht rat
geb Daz ich armern kranker
frẏſte[?] myn leb / ſal ich armer
me lenger ſuchen alzo ich dez
lange ſuchē kan nīmer w^dē
fro / ich ben uor torb rechte alzo
eȳ vor ſtorb ſtro / daz uff geme
[]

Bl. 345va

feylde lẏt v wirt zu myſzte phylo=
riā dez keẏſzerz rad czuſāmede lod
v ſprach herre habit gutē müd
/ ich huffe alle uwir dīg we[*[?]⟨r⟩]d
gud daz ſult ir an geloubē v har
gad vor ougē / ich habe mit mir
her brocht eȳ wÿbiſnamē / dy iſt
von edele^ art / dy hat alle ere
ding geloſſzin dort v iſt mer her
gefolget vff myne wart dy hat
eȳ tuch da ſtet vns hern antlicze
an daz ſult ir an betē lan v
ſult dar ane geloube Der keyſzer
ſprach wo iſt n dy mȳ getruwe rad
iſt keyn^ hy der do getruwe zu mir
hat/d^ loſze gbytin uff daz lant v
in dÿ ſtat /daz ſy ſich nu zu richtin /
met baner v met kerczē daz
ſal mā gebutin dē richin v dē
armē /dy begeb lute ſuln ouch
alle en [p] oppher brēgē v dy ge
meynē ſoln ez alzſāment erē Mā
ſal daz wirdige hylttū morne
frü en phāt[?] met allin reynē
herczē eȳ groſzis fulg kam frü
by dez ſchyffes bort / ſy ſungē eȳ
nuwē geſang der do nẏ mir waz
gehort phyloriā ſprach libe
frouwe lobe ſam /lad uwir cley=
note ſchouwē fronica ſtūt uff in
groſzim demote hūd hatte an ge
ton er aller beſt gewete Sy ginc
da ſy er cleynote hatte bereyt Si
czeygete es met groſzir innekeÿt
den mānē v den frouwē ſy nam
ez in er beyde hēde zu den furſtē

Bl. 345vb

trog ſy ez frolich uff daz lant
do wyſzte ſy met innekeyt daz
ſelbē gewāt Da aller ez wart
er ere in rome bekāt alle dy mā
dy daz ſogē dy knytin nẏder uff daz
lant v uff daz allez daz du uff dē
felde waz dy da warē fer v no/
ſy ſūgē alle miā[?] dy mā trūgē
alle for dy frouwē in noch wis
daz ſy komē dorch dy ſtat uff dez
keÿſzerz hoff phyloriā d^ dancte
dē folgke ubir al / v trat alleẏne
myt der frouwē uff dē ſal / da d^
krancke k[⟨e⟩]yſzer lag v leÿt
groſze qwal[n] gar ſuſzlichin h^ zu
eme ſprach o herre ich brēge uch
libe geſte du trat vronica vor dez
bette feſte da ſy by dē bette ſtūt
ſy breyte eme obir ouge v obir
dy naſen n obir dē mūt daz
tuch reȳne [wart] da ane vnſzis
hern antliczē ſtūt eme wart ſin
fleys reyne [dar zu⟨von⟩] aller ünflot
glich eym jungē kinde daz da
getet ny keyne ſūde Der keyſer
*[?]y neder v kortte ſich [he] ken
dē antlicze vnſis hern iū īx
v ſprach daz iſt myn got v ſcheffer
v myn herre v alle mȳ troſt
d^ mich hute hat er loſt von allē
ſūdē v ſichtum vſz ſyme dinſte
wel ich nūmer kōmē hir an wil
ich geloub noch diſzin tage noch
den apgotin wil ich nūme frage
[vor] fronica trat uff v ſprach
gotl wort du[?] daz der keyſzer
[]

Bl. 346ra

met innekeẏt hatte gehort...
her ſproch hir an wil ich mer
wort Sage an libe frouwe lo=
beſam wy waz ſin lere getan
lere mich wo mete magich eme
aller libeſt gedinē fronica ſch
daz pat^ ī[?] waz daz aller erz ge
bete loſzet uch touffē v ſyt
an dē geloubē ſtete daz waz dy
lere dy h^ gab ſin gebūdigete
jūngern tet ſyt barmherczig
v fredeſam alzo lerte h^ ſine
jūger v and^ alle amē

Lizenz
Judith Lange

Zitationsvorschlag für diese Edition
TextGrid Repository (2014). . b Cod. 5305. Veronica II. https://hdl.handle.net/11378/0000-0000-014C-A