[77] Drees
Inn Winter, inn Winter, denn knackert dat Is,
De Böm hangt vull Rip un de Koppeln sünd gris,
Denn nęhm ik min Scheetprügl un slenker to Lann',
Umme Ohren de Pudelmütz un Fusthannschen an.
Frenz Buhmann hett Eierbeer, de Kachlabnd is hitt,
De Sünn schint int Finster, dat Feld is so witt:
Dar knappt wat inn Krattbusch – wat gift dat en Schall!
Frenz, gęv mi de Büss, dat ik ok doch mal knall!
[78]
Oppe Geest is dat lusti! all' Dag oppe Jagd!
Dat Hart springt asn Hund, wenn de Knappbüssen kracht!
De Has' schütt koppheister, dat Blot spritt in Snee,
De Bom schütt den Griskopp, as dę em dat weh.
Dœr Moor un dœr Wischen, likœwer, likan,
Dœr Strünk un dœr Rüschen, de Stakbusch vœran!
De Snee is so witt un dat Is is so blank!
Ik glitsch as en Dampwagn de Gröben hentlank.
Sitt jüm inne Heid bi jüm Zeitung un Bok,
Drinkt Thee mit de Frunslüd, int Landschopshus Grog,
Un rędt Politik un spęlt L'hombre un Whist:
Ik lach na den Narrnkram, min Flint inne Füst!
Heff Knaken as Isen, en Magn as en Pęrd,
Bün węli asn Tœt mit't Leid ünnern Steert;
Sla'k mal utn Swengel, ik kam wul int Spor:
Hurrah! dœr den Krattbusch, dœr Wischen un Moor!